Ks. Patron Bolesław Domański

pomnik Księdza Bolesława Domańskiego w Złotowie
Kliknij, aby powiększyć plakat

Bolesław Domański urodził się 14 stycznia 1872 roku w Przytarni niedaleko Wiela. Jego rodzicami byli Franciszek Domański, Krajniak z Sępólna Krajeńskiego oraz Ewa Perszyk, Kaszubka z Wiela. Franciszek Domański po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Grudziądzu  był od 1869 roku nauczycielem w Przytarni. Bolesław ochrzczony został w kościele we Wielu. Etapy jego edukacji to pruska szkoła ludowa w Kiełpiu (dokąd przenieśli się Domańscy), Collegium Marianum w Pelplinie, gimnazjum klasyczne w Chełmnie, Seminarium Duchowne w Pelplinie, wreszcie Królewska Pruska Teologiczna i Filozoficzna Akademia w Monasterze.

15 października 1893 roku Bolesław Domański otrzymał świecenia subdiakonatu, po nich  rozpoczął studia w Monasterze. Tu 9 marca 1895 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1897 roku obronił dysertację doktorską Nauka Nemeciusa o istocie duszy. Po powrocie pracował jako wikary w Lubawie, trzy lata był profesorem  filozofii w Seminarium Duchownym w Pelplinie. W 1902 roku zrezygnował  z posady profesorskiej, został administratorem parafii złotowskiej. Trwała pamiątką tego czasu jest  kościół św. Rocha. W 1903 roku został proboszczem parafii Zakrzewo.

Jako proboszcz zakrzewski wykazał się troską zarówno o sprawy duchowe jak i materialne. Dzięki jego energii i ofiarności parafian miejscowy kościół został powiększony i wzbogacony. Ks. Domański wprowadzał w czyn idee pracy organicznej, wspierając wszelkie działania mające na celu podniesienie poziomu gospodarki i kultury Polaków. W 1906 roku został prezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego w Złotowie. W 1909 współtworzył  Bank Parcelacyjny, późniejszy Bank Ludowy z siedzibą w Zakrzewie. Został prezesem Kółka Rolniczego w Zakrzewie. W latach 1918 -1920 zaangażowany był w walkę o przyłączenie Ziemi Złotowskiej do Polski. Wtedy to rzucił słynne hasło: ”Zdradę narodową popełnia ten, kto opuszcza ojcowiznę”. Kiedy okazało się, że Ziemia Złotowska pozostała w granicach Rzeszy, włączył się w działania powstałego w 1922 roku Związku Polaków w Niemczech. W 1923 roku utworzono V Dzielnicę ZPwN, jej prezesem został właśnie ksiądz Patron. W 1931 roku został wybrany na stanowisko prezesa ZPwN. Angażował się w działania we wszystkich dziedzinach życia miejscowych Polaków. W 1929 roku został patronem Rady Nadzorczej Związku Spółdzielni Polskich w Niemczech z siedzibą w Berlinie, wtedy przylgnął doń tytuł Księdza Patrona. W 1933 roku został prezesem Banku Słowiańskiego. Współpracował z mniejszościami narodowymi w Niemczech. W trosce o młodzież polską zabiegał o polskie szkolnictwo, działania polskich Towarzystw Młodzieżowych.

Ważnym miejscem spotkań Polaków stał się zbudowany w 1935 roku Dom Polski w Zakrzewie. Ksiądz Patron wspomagał polską prasę  – „Polak w Niemczech”, „Młody Polak w Niemczech”, „Mały Polak w Niemczech”, „Głos Pogranicza i Kaszub”.

Apogeum działań ZPwN był Kongres Polaków w Berlinie, który odbył się 6 marca 1938 r. To podczas tego Kongresu wygłosił ksiądz Patron swoje najwspanialsze przemówienie – wyznanie wiary chrześcijanina Polaka. Tam też zostały ogłoszone słynne „Prawdy Polaków”. Ksiądz Patron B. Domański zmarł  21 kwietnia 1939 roku w Berlinie. Ostatnie jego słowa „Lud polski się nie da!” stały się wskazówką dla tych, którzy zostali. Pogrzeb zakrzewskiego proboszcza stał się niezwykłą manifestacją Polaków spod znaku Rodła. Nad trumną  pochyliły się sztandary ze znakiem Rodła, tłumy odśpiewały ostatnie pożegnanie. Idee i przesłanie księdza Patrona żywe są na Krajnie do dzisiaj.

 

www.youtube.com/watch?v=FGqjQylXJ-E&feature=youtu.be

Szlak Znaku Rodła w Złotowie: www.zlotow.pl/Szlak_Znaku_Rodla_w_Zlotowie.html

 

Ostatnia modyfikacja treści: 2018-07-24 09:47:31
Generuję dokument pdf. Proszę nie opuszczać strony.
Wygeneruj PDF
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner
baner